Σκηνές παντού, μουσικές παντού, ομογενοποίηση. Ένα με το πλήθος, επιτέλους χαίρεσαι γιατί όλοι χαίρονται, ουρλιάζεις γιατί όλοι ουρλιάζουν and it feels great.
Σκηνή για gigs σε σχήμα νυχτερίδας (ή εγώ ήθελα να το δω αυτό? ) .
Νομίζω ότι είναι βασανιστικά ωραία εκεί πέρα.
Κι εγώ είμαι κολλημένη εδώ?
WTF?
1 comment:
Απαπαπα, μες το πλήθος... Πάνω στη σκηνή κάτι γίνεται ;)
Post a Comment