Ελικόπτερα ακούγονται να περνούν πάνω από τις ταράτσες της Αθήνας. Ο ουρανός χρωματίζεται με άρρωστο κίτρινο, μυρίζει καμένο και γύρω στροβιλίζονται στάχτες που πριν ήταν φουντωτά πράσινα δέντρα. Θόρυβος από τις τέντες που τις χτυπάει ο δυνατός αέρας. Θόρυβος από την ιπτάμενη βοήθεια. Θόρυβος από τα TV sets που λένε για ανθρώπους που τους περικύκλωσε η φωτιά, για κάποιους που έγιναν τέφρα ουρλιάζοντας ανήμποροι για σωτηρία.
Αν δε μπορεί ο κρατικός μηχανισμός να προστατέψει τα δάση, τους ανθρώπους, την ευημερία, τότε κανείς δε μπορεί. Αρχίζεις να αισθάνεσαι άβολα. Κάπως ο κόσμος της τέχνης που σε έχει φυλακίσει αρχίζει να λιώνει σα παγωτό, εμφανίζονται ρωγμές στη λαμπερή, διάφανη φούσκα σου και αισθάνεσαι μια κάποια ανασφάλεια. Το άγριο ένστικτο αυτοσυντήρησης που ‘χε πέσει σε χειμερία νάρκη –γιατί αιώνες τώρα οι σπηλιές και τα δάση έπαψαν να ‘ναι το φυσικό σου περιβάλλον— φουντώνει και βλέπεις εικόνες από μελλοντική σου ταινία να ξετυλίγονται. Τρέχεις να σωθείς από τη φυσική καταστροφή, την αναταραχή, τον πιθανό κίνδυνο, αλλά κυρίως τον κίνδυνο μέσα σου.
Τον κίνδυνο της ασυγχώρητης απάθειάς σου.
Τον κίνδυνο της ασυγχώρητης απάθειάς σου.
4 comments:
ENGLISH VERSION:
Helicopters are heard passing over the rooftops of Athens. The sky has an ill red colour; a smell of burning wood and ashes that used to be tufted green trees swirl around. Rattle from tents the wind swings up and down. Rattle from TV sets saying for people surrounded by fire, for some burnt screaming for help.
If state is unable to protect the forest, the people, the well-being, then nobody is able to. You start feeling uneasy. Somehow, the world of Art that absorbed you is staring to melt, creaks show in your shining bubble and you feel quite insecure. The wild instinct of self-preservation that was hibernating –cause centuries now caves and woods ceased to be your native environment-- rouses and you see images from an up-coming movie. You run to be saved from disaster, tumult, possible danger, but mainly the danger inside you.
The danger of your INCEXCUSABLE APATHY.
Ας κάνουμε κάτι ρε παιδιά...
ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΡΡΩΣΤΟΙ
Hi Estelle, thanks for the MySpace add. What we can do after this catastrophe is to have live in a more ecology- friendly environment The most simple: we should cut out energy needs. Switch off lights or remove our adaptors from sockets while we dont use them. I dont think protests or rallies make any difference because people with power dont give a shit and they just use these reactions for their political ambitions.
Cheers,
angelo
Post a Comment