Από το 1992 και μετά κάνει κάπου 5 μεγάλου μήκους ταινίες το χρόνο. Γι’ αυτό και έχει καταφέρει να φτάσει το μυθικό αριθμό των 100. Μα, πότε προλαβαίνει; Η δουλειά είναι μία από τις εξαρτήσεις του, λέει. Η άλλη είναι το γκολφ που, παράδοξο, τον ξεκουράζει από τις ατέλειωτες ώρες στα πλατώ. Ευτυχώς, οι εξαρτήσεις που του απόμειναν είναι politically correct-κάτι που δεν ίσχυε ακριβώς πάντα. Στην ταινία Jungle Fever (1991) που ανάγκασε το Φεστιβάλ Καννών να δημιουργήσει ειδικό βραβείο δεύτερου καλύτερου ρόλου για να τον τιμήσει, έπαιζε το ναρκομανή αδελφό του Wesley Snipes, έχοντας ιδία πείρα του πως είναι να κάνεις χρήση (από παλιά, πολύ παλιά, αλλά αυτό καλύτερα να μην το θυμόμαστε).
Τώρα στα 56 του είναι οικογενειάρχης πια, παντρεμένος με την ηθοποιό LaTanya Richardson με την οποία συνεργάστηκε στο Malcom X και έχει μια κόρη τη Zoe. Που μάλλον θα αργήσει λιγάκι να τον δει σε ρόλους όπως αυτόν του περίφημου Jules Winnfield στο Pulp Fiction για τον οποίο προτάθηκε για Όσκαρ δεύτερου αντρικού ρόλου. Ή αυτόν του εμπόρου όπλων Ordell Robbie στο Jackie Brown για τον οποίο πήρε την αργυρή άρκτο στο Φεστιβάλ του Βερολίνου. Οι δύο αυτοί ρόλοι που του έδωσε ο Tarantino, σκληροί και εντυπωσιακοί, έχουν χαραχτεί στη μνήμη μας. Ο Samuel δούλεψε συστηματικά και με τον Spike Lee, με τον οποίο έκανε ουσιαστικά τα πρώτα (και τα δεύτερα...) κινηματοργραφικά του βήματα. Τον πρωτογνώρισε στα καμαρίνια, ενώ έπαιζε στο A Soldier’s Play και από τότε εμφανίστηκε στις ταινίες του: School Daze (1988), Do the right Thing (1989), Mo’ Better Blues (1990) και βέβαια στα Jungle Fever και Malcom X.
Μετά από τρεις πρωταγωνιστικούς ρόλους το 1997 στις ταινίες One Eight Seven - Ενα Οκτω Επτα, Death Wish, Eve’ s Bayou η καριέρα του( και μιλάμε για την καριέρα του από οικονομική σκοπιά) ανυψώθηκε σημαντικά. Δημιούργησε ένα μοναδικό χαρακτήρα την επόμενη χρονιά στην ποιητική ανεξάρτητη ταινία Le Violon rouge - Το κοκκινο Βιολι και αργότερα πήρε 5 εκατομμύρια δολλάρια για να συμπρωταγωνιστήσει με τον Kevin Spacey (που πήρε 4 εκατομμύρια) στην ταινία The Negotiator - Οριακες Διαπραγματευσεις. Τι άλλο ΔΕΝ είχε κάνει μέχρι τότε; Δεν είχε παίξει ακόμη στον Πόλεμο των Άστρων και μετά από μια σχετική δήλωσή του σε συνέντευξη (ότι θα ήθελε, δηλαδή, να συνεργαστεί με το George Lucas) και αυτή η ευχή του εκπληρώθηκε. Τον είδαμε στα prequel Star Wars: Episode 1-The Phantom Menace ως Jedi Master Mace Windu καθώς και στο Star Wars Episode II : Attack of the Clones - Επεισοδιο ΙΙ : Η Επιθεση των Κλωνων με μια χτυπητή ενδυματολογική επιλογή σε βαθειά μωβ απόχρωση (που μάλιστα επέλεξε ο ίδιος, ακριβώς για να μην χάνεται μέσα στον κόσμο στις πολυπληθείς σκηνές!)
Έχει κι άλλα. Βοήθησε τον (Θεέ βόηθα) Vin Diesel στο λανσάρισμα της ταινίας XXX - O απολυτος Πρακτορας, όπου έπαιζε το σημαδεμένο πράκτορα των Εθνικών Μυστικών Υπηρεσιών Gibbon. Έπαιξε στην ανεξάρτητη αγγλική παραγωγή The 51st State - Ωραια Μερα για να πεθανεις. Έπαιξε και σε πολλά άλλα ακόμη- Die hard: With a Vengeance - Πολυ σκληρος για να πεθανει: Η Εκδικηση, A Time to Kill, S.W.A.T.: Επιλεκτη Ομαδα Κρουσης, αλλά είναι αδύνατον να καταλογογραφήσουμε και τις 100 ταινίες του! Τώρα τον βλέπουμε στο Twisted και στο Kill Bill: Vol. 2.
Ήθελε να δουλέψει με τον Philip Kaufman, γι’ αυτό και έκανε το Twisted (που είναι εντελώς twisted, indeed ). Ο Phil έχει μια απίστευτη οπτική αίσθηση και τη μεταφέρει λεκτικά στους ηθοποιούς, μας λέει. Και η Ashley Judd είναι τέρας εργατικότητας και τους βάζει όλους με το δικό της προσωπικό τρόπο στον κόσμο της ταινίας. Μια καλή παρέα (μαζί με τον Andy Garcia) που έκανε ένα ψυχολογικό θρίλερ από τα εντελώς ιδιαίτερα τον τελευταίο καιρό που μας αφήνει άφωνους (για διάφορους λόγους).
Ούτε και ο ίδιος μάλλον πίστευε ποτέ ότι θα κατέληγε εδώ, τότε που ξεκίνησε τις σπουδές του στην αρχιτεκτονική στην Ατλάντα. Άλλωστε, ο λογοθεραπευτής του ήταν αυτός που τον παρότρυνε να αρχίσει θέατρο, ως πιθανή βοήθεια στο τραύλισμά του! Πράγματι μετά από ένα μιούζικαλ του κολλεγίου και μια ουκ ευκαταφρόνητη υποκριτική καριέρα με το ξακουστό Negro Ensemble Company και το New York Shakespeare Festival και όλες αυτές τις ταινίες και τα βραβεία στο ενεργητικό του, ένα πράγμα είναι σίγουρο: το τραύλισμά του έχει θεραπευτεί!
Ο ευέλικτος Samuel L. Jackson δεν θέλει να χάνει ποτέ. Έχει να καυχιέται ότι νίκησε το Sidney Poitier στο γκολφ την πρώτη φορά που έπαιξαν μαζί. Φυσικά, δεν αφήνει τους περίεργους παραγωγούς να κάνουν το δικό του. Λέει πάντα τη γνώμη του, όταν πιστεύει ότι έχει δίκιο-και συμβαίνει συχνά λόγω της μεγάλης πείρας του- και δε διστάζει να αλλάζει τα λόγια, αν πιστεύει ότι το script είναι παρατραβηγμένο και τα λόγια δεν ταιριάζουν στο ρόλο που παίζει!
Υπάρχουν όμως ακόμη πράγματα που ο Samuel θα ήθελε να κάνει. Όπως το να παίξει σε western –μόνο όμως αν είναι τόσο καλό όσο το Unforgiven - Οι Ασυγχωρητοι) και να παίξει σε ένα καλό slasher movie, γιατί τα λατρεύει. «Θα μπορούσα να τρέχω να ξεφύγω από τον Freddie (Crueger), δεν έχω τέτοιο πρόβλημα!», δηλώνει.
Ούτε κι εμείς. Του ευχόμαστε καλό τρέξιμο. Και θα τα ξαναπούμε στο πανί.
20/4/2004 για το cine.gr
No comments:
Post a Comment