Η Royal Academy of Arts είναι αρκούντως γνωστή, πιστεύω, για να μη χρειάζεται συστάσεις. Ένα ίδρυμα που εκκολάπτει τέχνη και καλλιτέχνες κάπου 250 χρόνια τώρα! Από το 1768 που ιδρύθηκε από το Sir William Chambers για…λόγους προσωπικής κόντρας η Βασιλική Ακαδημία των Τεχνών είναι από τα κορυφαία καλλιτεχνικά ιδρύματα στην Αγγλία, μαζί με την Tate Gallery και τη National Gallery.
Η Ακαδημία είχε αρκετά ονομαστά μέλη, μεταξύ άλλων τους: Gainsborough, Fuseli, Turner, Constable, Millais, Blake—και τώρα πιο πρόσφατα το Hockney. Φυσικά, όπως φαίνεται από τα ονόματα, συγκεντρώνει καλλιτέχνες που ζουν και εργάζονται στην Αγγλία και φιλιώνει πρωτοποριακές και συντηρητικές τάσεις. Ευσταθής ισορροπία του παλιού και του νέου.
Ένα από τα σημαντικότερα γεγονότα για την καλλιτεχνική ζωή του Λονδίνου—και για την κοινωνική, αν κρίνω από το προχτεσινό πάρτυ έναρξης όπου παρήλασε η Claudia Schiffer και άλλοι σταρ—είναι η Summer Exhibition της Ακαδημίας. Γίνεται ανελλιπώς κάθε χρόνο, φέτος είναι η 238η φορά, και κομπάζει ότι είναι η μεγαλύτερη ανοιχτή έκθεση σύγχρονης τέχνης στον κόσμο. Συγκεντρώνει περί τα 1500 έργα κάθε χρονία που ανήκουν σε 5 κατηγορίες: ζωγραφική, printmaking, φωτογραφία, γλυπτική και αρχιτεκτονική.
Ας μην κουραζόμαστε όμως με ανούσιες λεπτομέρειες. Η Summer Exhibition 2006 ανοίγει για το κοινό από τις 12 Ιουνίου μέχρι τις 20 Αυγούστου και είναι ένα must για τους φιλότεχνους που θα βρεθούν στο Λονδίνο αυτό τον καιρό, όχι μόνο γιατί θα έχουν την ευκαιρία να δουν ένα υπερμέγεθες γλυπτό του Hirst στην αυλή της έκθεσης, ούτε επειδή θα δουν έναν αδιάφορο πίνακα της Tracy Emin, αλλά γιατί θα μπορούν να θαυμάζουν ένα πρωτοποριακό έργο του νέου Έλληνα καλλιτέχνη Ανδρέα Παπαναστασίου. Η μόνη ελληνική συμμετοχή (δε μετράω δυο-τρεις κυπριακές) —κονταροχτυπήθηκαν σχεδόν 10.000 έργα για να επιλεγούν μόνο τα 1.326— μας κάνει περήφανους για ένα ακόμη λόγο: είναι η μοναδική που εξερευνεί υλικά τόσο πρωτοποριακά όσο...τα μπισκότα!
Το έργο του Andreas είναι ένα φαγώσιμο γλυπτό από κάθε άποψη. Φτιαγμένο με rich tea biscuits (μπισκότα για το τσάι, στην Αγγλία βρισκόμαστε!) και αλευρόκολλα, σίγουρα δε θα σας χαλάσει το στομάχι αν το...καταβροχθίσετε. Ο καλλιτέχνης μας είπε ότι το έργο του θέλει να δημιουργήσει, όμως, άλλους συνειρμούς. Με τον τίτλο Human Sexuality και το σχήμα του που μοιάζει με ρίγος, το έργο κάνει αναφορά στα πρώτα στάδια του ανθρώπου που σύμφωνα με τη φροϋδική θεωρία γεφυρώνουν το φαγητό, μέσω της αφόδευσης, με τη σεξουαλική ευχαρίστηση. Τα νέα σχέδια του Andreas περιλαμβάνουν περαιτέρω πειραματισμό με ανάλογα αντισυμβατικά και αναλώσιμα υλικά. Μας εκμυστηρεύθηκε: «Βρίσκω πολύ ενδιαφέρον το φαγητό, όχι μόνο ως εναλλακτικό υλικό κατασκευής, αλλά κυρίως ως έννοια». Περιττό να σας πω, δε του φαίνεται καθόλου—η εξαιρετικά ψιλόλιγνη φιγούρα του πιο πολύ το αντίθετο μαρτυρά! Περιμένουμε ανυπόμονα να εκθέσει και στα πάτρια εδάφη.
Περισσότερα για την Ακαδημία και την Έκθεση:
1 comment:
Poli wraio arthro!!!
Evge ston Andreas!!!! To ergo tou pragmatika xehwrizei stin ekthesi kai kanei ti diafora!!
Post a Comment