Διάγνωση: discomgoogolation

Σαν να μην έφταναν όλα τ' άλλα, μόλις ανακάλυψα ότι πάσχω και από μια ακόμη, κατά τα φαινόμενα ανίατη, ασθένεια. Έχει το πιο αστείο και χαζό όνομα μαζί: discomgoogolation. Ο όρος υιοθετήθηκε πρόσφατα από βρετανούς επιστήμονες ύστερα από συνδυασμό της λέξης discombobulate που σημαίνει συγχύζω (confuse or frustrate, για την ακρίβεια) και Google. Περιγράφει ένα αίσθημα που όλοι εσείς που διαβάζετε αυτό το ποστ έχετε αισθανθεί άπειρες φορές, δηλαδή το άγχος που σας καταλαμβάνει όταν αδυνατείτε να έχετε πρόσβαση στο νετ. Όταν το δίκτυο σέρνεται, οι σελίδες αργούν να κατέβουν και η πληροφορία που θέλετε να βρεθεί στη στιγμή μπροστά σας χάνεται στους δρόμους του μεταξιού...εεεεε...διαδικτύου δε σας ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι; Δε θέλετε να σπάσετε το laptop, να χτυπήσετε το κεφάλι σας στον τοίχο, να πηδήξετε από το μπαλκόνι ακόμη-ακόμη; Εγώ, πάντως, ναι.

Και ρωτώ αγωνιωδώς: γιατρέ, είναι σοβαρό;