P.S. I Love You

Το P.S. I Love You είναι ένα ακόμη chick flick δίχως άλλο (αρκούντως βαρετό, λένε οι κακές γλώσσες), όμως το story --απευθείας από το τόσο bestseller βιβλίο της Cecelia Ahern που πουλούσαν μέχρι και στα Tesco-- περιγράφει την ανιδιοτελή αγάπη που κάθε γυναίκα ονειρεύεται. Δε μπορώ παρά να συγκινηθώ με τη μεγαλοψυχία αυτού του ιδανικού άντρα που ενώ είναι ένα βήμα πριν τον τάφο, σκέφτεται το μέλλον της αγαπημένης του και προσπαθεί να σιγουρέψει ότι δε θα κλαίει το μακαρίτη για πάντα (κάτι άλλοι που ξέρω θα έκαναν το παν να καταφέρουν το αντίθετο).

Ο τέλεια-μάτια-τέλειο-χαμόγελο ατρόμητος βασιλιάς των τριακοσίων Gerard Butler για κακή του τύχη πεθαίνει πριν προλάβει να χαρεί τον έγγαμο βίο του με την αγαπημένη του Hilary Swank. Όμως των φρονίμων τα παιδιά, πριν πεινάσουν μαγειρεύουν, γι' αυτό και ο Gerry προφταίνει να της γράψει διάφορα γράμματα -- το πρώτο από τα οποία της παραδίδεται ηχογραφημένο μαζί με μια τούρτα την ημέρα των γενεθλίων της--που την προτρέπουν να πάει ένα ταξίδι, να διασκεδάσει, εν ολίγοις να χαρεί τη ζωή χωρίς κλάψες που τον έχασε, δίχως βέβαια να ξεχνά να της υπενθυμίζει ότι την αγαπά ψηλά από τα ουράνια. Ω, τι κάλλος ψυχής, ω τι απύθμενη αγάπη, είναι το μόνο που δύναμαι να αναφωνήσω.

Η κολλητή της χήρας φιλαράκι-Lisa Kudrow και η μητέρα της Kathy Bates συμπληρώνουν το all-star-cast μιας αστειο-δακρύβρεχτης ταινίας που γράφει και σκηνοθετεί αυτός που ξέρει να μεταφέρει τόσο ωραία τα βιβλία σε σενάρια (έκανε το ίδιο με το Γητευτή των Αλόγων και τις Γέφυρες του Μάντισον) Richard LaGravenese. Η ταινία είναι χριστουγεννιάτικης εσοδείας προς U.S μεριά (ήτοι βγαίνει αύριο στους κινηματογράφους), Αγίου Βαλεντίνου για άλλες χώρες και κάπου ενδιάμεσα για εμάς και όλους τους υπόλοιπους.