Κόντρα στις αρχές μου

Εντάξει, εγώ όταν με καλούν σε μπλογκοπαίχνιδο, σφυρίζω αδιάφορα. Αλλά οι αδυναμίες, δυστυχώς για μας, μένουν πάντα αδυναμίες. Jirashimosu, αφού δε λες να μάθεις ότι η περιέργεια σκότωσε τη γάτα, ιδού τα 7+1 πράγματα που με σημάδεψαν τη χρονιά που πέρασε:

1. Ένα réveillon πήχτρα στη χαρμολύπη και τη σαμπάνια Orsola, που πρόβλεψε πολύ καλά πόσο παρόμοιο θα 'ναι όλο το '07.
2. Η συνειδητοποίηση ότι προτιμώ να ψοφάω της πείνας παρά να κάνω δουλειά που μισώ και σε περιβάλλον που μισώ.
3. Διάφορες στυγνές (ψευδείς, αναμφισβήτητα) κατηγορίες που μου απαγγέλθηκαν: κρύα και απαθής, στρίγγλα και κακιασμένη, εγωίστρια, κακομοιρούλα, καημένο, γκρινιάρα και μη-μου-άπτου. (Εντάξει, είμαι μη-μου-άπτου, είναι κακό;)
4. Γνώρισα εκατοντάδες νέους ανθρώπους και αισθάνθηκα να τους έχω ανάγκη στη στιγμή. Τους μισούς τους μίσησα την αμέσως επόμενη.
5. Εκνευρίστηκα με παλιούς γνωστούς, όχι γιατί άλλαξαν, αλλά γιατί δεν άλλαξαν καθόλου, άρα κατέληξαν βαρετοί.
6. Κατάλαβα ότι η ζωή μου είναι η ενασχόλησή μου. Είμαι μονομερής, πως να το κάνουμε.
7. Όσο κι αν πέταξα back and forth, δε μπόρεσα να ξεφύγω από τον εαυτό μου.
   

+1 Ο οποίος, εν πάσει ειλικρινεία, θα προτιμούσε να μην υπάρχει ούτε σαν ανάμνηση στο πίσω μέρος του μυαλού σας, κι όχι να βρίσκεται εδώ και να σας μιλάει για το ανούσιο εγώ του.

Καληνύχτα, Σεβάχ.

N.B. Όσο για τους καλεσμένους, oh, well, στέλνω την πρόσκληση πίσω σε τρεις (τους Α., Θ., Κ.) από τους δικούς σου καλεσμένους, ώστε να έχουν διπλή υποχρέωση. Άλλους δεν έχω, καθότι μοναχικό παιδί. Περιμένω να μου πεις αν ευχαριστήθηκες που με έβαλες να τα ξεράσω όλα:P