Γιατί ήρθες τώρα που λείπω, αγαπημένη μου στιπτιζέζ;Όλοι οι φετινοί καλεσμένοι του Φεστιβάλ δεν πιάνουν μία μπροστά σου, κι ας μη φόρεσες στις εμφανίσεις σου το λεοπάρ φόρεμα με σκίσιμο μέχρι το μπούτι και φτηνή, ισόπατη μπαλαρίνα (όχι εκείνα τα πανάκριβα παπούτσια με τα διαμάντια, για τα οποία σε ψιλοέκραξαν όλοι, τι κακοί). Πάλι κάτι ανάλαφρα λαϊκό φόρεσες, όπως και να 'χει, γιατί δεν είσαι poser εσύ, είσαι ταπεινό κορίτσι, και το σέταρες με το σήμα κατατεθέν κόκκινο κραγιόν σου, γιατί μια γυναίκα-αράχνη μόνο αυτό έχει στην τσάντα της.
Τυχερός ο Χωραφάς που έκανε πάλι τα σαρδάμ του από το δέος της παρουσίας σου και ο Κρασσακόπουλος, αχ βαχ. Τυχερό και το κοινό του Masterclass σου (που δεν ήταν πολυπληθές, μόνο και μόνο γιατί στο Φεστιβάλ όλοι συρρέουν στα πάρτυ και μετά το βρίσκουν κομματάκι δύσκολο να ξυπνήσουν απ' τ' άγρια χαράματα, στις 11, μην το πάρεις προσωπικά). Diablo σε αγαπάω, σου λέω. Diablo, έλα μια βόλτα κι από 'δω, γιατί , σου λέω, σβήνω, χάνομαι...
No comments:
Post a Comment