Will Success Spoil Rock Hunter? (1957)

"Αυτή η ταινία είναι για τη διαφήμιση και για τηλεοπτικά σποτάκια και το όνομά της είναι...είναι...". Ο υποψήφιος για Golden Globe καλύτερου ηθοποιού Tony Randal δε μας αφήνει να βυθιστούμε στην ψευδαίσθηση της ταινίας εξαρχής, αφού μιλάει στην κάμερα παρουσιάζοντας τον εαυτό του ως πρωταγωνιστή και τους υπόλοιπους συντελεστές, προσπαθεί να μας πει και τον τίτλο, αλλά τον ψιλοξεχνάει. Το plot επίσης δεν ξεκινάει αμέσως, μας αφήνει πρώτα γελάσουμε με σκετσάκια που δίνουν ένα insight στον ανειλικρινή κόσμο της διαφήμισης που θα προκαλέσει το ερώτημα του τίτλου: Will Success Spoil Rock Hunter?

Στο ζουμί φτάνουμε λίγο αργότερα, όταν ένας υπάλληλος διαφημιστικής, ύστερα από μια αποτυχημένη ιδέα να βάλει τρία κοτόπουλα να τραγουδούν για να διαφημίσουν το κραγιόν Stay Put που εκπροσωπεί η εταιρεία του, σκέφτεται κάτι καλύτερο: να βάλει τη Rita Marlowe, χολλυγουντιανή σταρ με all so kissable lips να προμοτάρει τα περι ων ο λόγος κραγιόνια. Αυτό που καταφέρνει είναι κάτι παραπάνω: να γίνει ο lover doll --just for publicity-- της πολυαγαπημένης σταρ που δεν είναι άλλη από την πιο καμπυλωτή και χαριτωμένη πλατινέ ξανθιά, τη Jayne Mansfield. Αυτή, είτε το θέλετε είτε όχι, είναι και το βασικό asset της ταινίας, όχι φυσικά ότι χωλαίνει στα υπόλοιπα. Ο Randall και ο εκφραστικός προιστάμενός του Henry Jones δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό, το όλο witty σάτιρα σενάριο και η σκηνοθεσία του Frank Tashlin είναι ευρηματικά και η μουσικούλα είναι κι αυτή ευχάριστη, ειδικά το φοβερό theme του δεύτερου μέρους, (Mister successful) You got it made.

Η ταινία προήλθε από το ομώνυμο θεατρικό του George Axelrod που ανέβηκε στο Broadway το '55 και '56 και έδωσε στην αδικοχαμένη τσαχπίνα Mansfield το Theatre World Award. Επιπλέον, το 2000 το μπρίο και το γάργαρο επιφώνημα χαράς της Rita που διαβάζει Peyton Place, είναι κρυφά ερωτευμένη με έναν κάποιο Schmidlap, το Groucho Marx και φέρνει τελικά την πολυπόθητη επιτυχία στον κακομοίρη Rock Hunter κρίθηκαν άξια να διατηρηθούν για τις επόμενες γενιές από το National Film Registry. Και αν είναι καλή για τις επόμενες γενιές, είναι ακόμη πιο καλή για σας. Όσο για το αν τελικά η επιτυχία κακομάθει το Rock Hunter ή όχι, αυτό καλύτερα να μην το μάθετε από μένα.