A special day ή η μέρα που ο Γιώργος Λάνθιμος μας έκανε περήφανους

Αισθάνομαι περήφανη σήμερα. Για την ακρίβεια, φουσκώνω σαν παγώνι, που λέει ο λόγος, και πάει καιρός που το σινεμά της χώρας μου αδυνατούσε να με κάνει να νιώσω οτιδήποτε παρόμοιο. Ο Γιώργος Λάνθιμος, που η πρώτη του ταινία Κινέττα δεν έβρισκε διανομή για τους κινηματογράφους ούτε με σφαίρες και παίχτηκε κακήν-κακώς στο Nixon, τρομάρα μας, δεν το έβαλε κάτω, και να που φέρνει βραβείο από τις Κάννες, ύστερα από χρόνια και ζαμάνια. Ο Κυνόδοντάς του ή αλλιώς Canine ή αλλιώτικα Dogtooth κέρδισε το βραβείο καλύτερης ταινίας στο τμήμα Un Certain Regard του Φεστιβάλ των Καννών και προς το παρόν έχω μείνει άφωνη για να αρθρώσω οποιαδήποτε λέξη παραπάνω.

Συγχαρητήρια σε έναν από τους τελευταίους εναπομείναντες Δον Κιχότες του ελληνικού σινεμά.

Παρεπιπτόντως, ας πως συγχαρητήρια και στους υπόλοιπους συντελεστές, γιατί δεν το αξίζουν λιγότερο. Εύγε στην αγαπημένη Αγγελική Παπούλια, στο μοναδικό Χρήστο Στέργιογλου, στη Μαίρη Τσώνη και στο Χρήστο Πάσσαλη (κρίμα να μη δείτε και τι λένε πριν το μεγάλο γεγονός ) .